Dit zei mijn jong meisje:
'Het is moeder wel goed
en 't kan vader niet schelen
dat je zo met me doet.'
En toen stapte ze weg
en dit is wat ze zei:
'Onze trouwdag, mijn liefste,
is al heel dichtbij.'
En toen stapte ze weg
en in 't kermisvertier
zag ik haar dwalen,
dan daar en dan hier.
Toen één ster was ontwaakt,
is ze huiswaarts gegaan.
Zo dwaalt over 't water
's avonds de zwaan.
En ze kwam bij me,
vannacht, en ze kwam
zo zachtjes dat niemand
een voetstap vernam.
En ze legde haar hand op me
en dit is wat ze zei:
'Onze trouwdag, mijn liefste,
is al heel dichtbij.'
Onze trouwdag - Willem Wilmink (Uit : Het beloofde land)
