11 oktober 2008

Onvermijdelijk


kijkt me in de ogen
duizend vragen die ze zelf niet weet
tranen morsend op haar schouders

zeg ik genoeg ?
zeggen mijn ogen genoeg ?
zeggen mijn ogen niet vooral :

ik weet niet hoe ik dit kon vermijden
ik draag het onvermijdelijke altijd met me mee

als een oude verfplek op een lievelingstrui

Geen opmerkingen:

Bezoekers

Volgers