Mag

Het mag...

Ik mag

nabij zijn

Jij mag

dichtbij zijn

De tranen mogen

De stilte mag

De vragende blik mag

De twijfels mogen

en dan zal blijken :

het geluk mag...

Slapeloosheid

Het afgesloofde lover van de beuken

waarin de vossen van november jagen

- bij bladerval, hier mijn moeder treuren;

ze zong en streelde mij. Ze gaf mij namen

van vogels - mees en vink. Warm van gebeden

doorliepen wij de laan. 'k Droeg de lantaren.

Op 't landhuis hoorden wij piano spelen,

doorheen de lissen, over 't zieke vijverwater.

- Gedroomde kaars, hoelang nog zult gij branden?

Maria zit naast mij. Stenen en sterren

vallen op tafel, langs mijn dor-bevreesde wangen

terwijl ik schrijf. En harde sleutelbossen

rinklen. In 't vunzig voshol van mijn werken

belaagt een spin een mier. De wortels rotten.

Bronnen der slapeloosheid (VIII) - Maurice Gilliams (uit : Bronnen der slapeloosheid)

Kookpan

Een vrouw wordt opgevuld en leeggehaald

af en toe

kan ze ook poëtisch zijn

wanneer de kinderen

tussen vogels en vlinders

de laan zijn uitgestuurd

om in haar kookpan

een hartig

gedicht te bereiden

Poëtisch - Jo Gisekin (uit : Klein huisboek)

Verwachting

Het pad

dat we net betreden

vérder gaan

al zullen we soms eens struikelen

bang of verdrietig achterom kijken

Kies hier mee voor !

December

Volgend jaar kruip ik in december in mijn bed...

Dagverloop

Piekerend

Berustend

Hoopvol

Snikkend

Verscheurd

Vertwijfeld

Verwachtingsvol

Vertrouwend

Verward

Onthutst

Versuft

Verdrietig

Verontrust

Vertrouwend

Verdwaald

Uiteengereten

Paniekerig

Verkommerd

Vernauwd

Verknipt

Vergeten

Verknecht

Verslagen

Versmurft

Cocon

Wat is het lekker warm hier

gezellig ook

zo met mezelf

en niemand die me raken kan

niemand die me pijn kan doen

Wat is het rustig hier

echt kalm

zo met mezelf

de anderen slechts ruis op de

achtergrond

Wat is het stil hier

sober ook

zo met mezelf

maar matig meer geprikkeld door wat

buiten gebeurt

Wat is het afgesloten hier

geluidsdicht haast

zo met mezelf

niemand raakt bij mij

en ik ook niet bij hen

Wat is het alleen hier

eenzaam is het woord

zo met mezelf

een cocon waar ik straks

-dat weet ik nu al-

niet meer uitgeraak op eigen kracht

Wat is het bitter hier

onvervuld

zo met mezelf

alles wat ik hebben wil

en toch niks van wat ik eigenlijk zou willen

pijnlijk ook

Wat is het verdrietig hier

haast bodemloos

zo met mezelf

steeds verder wegzinkend

en niemand die het ziet

niemand die iets zegt

Ik ben verdwenen

ik blijf verdwijnen

en wie ziet mij nog ?

Wie hoort mij nog, nu ik geen stem meer heb,

nu ik WEG, echt weg ben

Wie mist mij nog ?

Vroeg

Mijn vroegste herinneringen

zijn weggeblazen

door de ochtendwind

of 's nachts

gestolen door kabouters

ik weet het niet

ik sliep

werd wakker

vroeg

een half uitgesproken vraag

die verdween

in het hier en nu

Inertie

Het moet gezegd.

Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste

Vastgeroest in een versleten keukenstoel,

Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos

Als een zwarte keisteen door je handen rollen

Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek.

Gooi mij niet weg.

Bewaar me. Stuur me mijn adres. Gooi me terug.

En kom ik niet als vroeger uit de tweelingster

Van je handen gevallen, dan ben ik zestig jaar

Een gitten dondersteen geruisloos ingeslagen hier

In een versleten keukenstoel.

Ik moet gezegd.

Inertie - Leonard Nolens (Uit : Een fractie van een kus)

Afdruk

Je leven

laat een afdruk na

als tenen in het natte zand

onweerlegbaar was je er net

maar de golven wissen je telkens weg

Silhouet

Uit de duizenden

herken ik

je

silhouet

gekleefd

verkleefd

op mijn

net

vlies

als een watermerk

aan elke horizon

Kijk

Wat vreemd

hoe ik vanop afstand

je kracht zie

je schoonheid

en hoe jij

je zwakte ziet

en jezelf dikker ziet

bescheidenheid siert onze ogen :

wat we zien, is niet de objectieve waarheid, de realiteit

maar een blauwdruk die onze hersenen

en ons gevoel

over de wereld leggen

je tranen stromen hulpeloos

in mijn hand

ik vang ze

maar hoef ze niet

terug te leggen

in je ogen

je blik wordt anders,

verlost van broodnodig overtollig vocht

Letters

s morgens vroeg dan beginnet al

dan komen ze dáár uit hun vierkanten hol gevallen

't is lettertuig meneer

't zijn allemaal

kakkerlakken

as ge erop trapt dan leggen ze eikes met inkt in

dat hebben ze mij toch verteld alleszins

en dan komen ze

u groeten o my god

da moetes meemaken

wá is dá zeg

s morgens vroeg staan ze daar plots lijk zot

jan en alleman ne goeiendag te wensen

'dag bloem

van je ploem

ploem

ploem'

en eeldendag paukenslag he meneer

ja maar

wa kunde daar nu nog op zeggen

niks begot

ge kunter nuldeballen aan doen

t is pure maffia

vroeger nepen ze hier al eens goe in uw kont

maar dat is er allemaal niet meer bij

allez ja

dees mensen laat ik het pats boem zeggen

dees mensen zijn anders

gelijk als bij ons

Uit : achter een vierkante vitrine - Ramsey Nasr (stadsgedicht n.a.v. opening Permeke-bibliotheek)

Hoofd

Neem

mijn hoofd

het is zo zwaar

volgeladen

met geruststellende gedachten

Neem

mijn hoofd

het vliegt haast weg

vooruitgedreven

door dromen en luchtkastelen

Neem

mijn hoofd

het verlangt

zo naar

twee handen

die richting geven

Korrelig

Soms

moet je niet al te scherp

willen kijken

Maar net

voldoende

om te zien

wat de grote lijnen zijn

Je niet verliezen

in details

Knijp je ogen halfdicht

en geniet van de belofte

die gluurt

tussen jouw oogleden

Winterlucht

De arme kilte

van de leeggekraste

winterlucht

waarin een kraai

heel onverschillig

over het reeds

jaren

vergeten landschap

trekt

als in een tekening

naar een oude

meester.

Kaal - Roland Jooris (uit : Bladstil)

Ontkenning

You may deny you love

You may deny you care

You may deny you got it bad

But you can't deny, darling,

a love affair is what we had

You may deny you miss me

and all the things you said

But you can't deny, darling,

a love affair is what he had

So don't pretend it's cool

Don't you remember

You were a fool for me

This love affair is cruel

This love affair is killing me

Now you expect me to forget

the way you smile

And the way you burned your

lips on mine

A love affiar - Lady Linn And Her Magnificent Seven (tekst en muziek : Lien De Greef)

Gemis

Ik kijk uit het raam

voel jouw afwezigheid

fysiek

als een leegte

waar ik daarnet nog vol was

van jou...

Ik bedwing me

bel je niet

roep je niet

mis je wel

ontzettend mis ik je

ik tel al af

tot de volgende keer

zó miste ik je nog nooit

ik weet dat je er toch een beetje bent

maar ik voel vooral hoeveel je er NIET bent

ik wou dat ik slapen mocht tot je hier terug aan mijn deur staat

zalige slaap waarin ik niet hoef te voelen

hoezeer dit GEMIS

schroeit

verteert

mijn keel dichtknijpt

en hoezeer het pijn doet

zo gelukkig te zijn

EN je zo te missen

Ezel

Steun op mij !

Leun op mij !

Vertrappel mij !

Veeg je voeten aan mij !

Verschop mij !

Zie mij !

Zie mij aan je voeten !

Helemaal, helemaal

van jou !

Zelfgemaakt

En als

ik zelf

schep

uit zand

uit lucht

uit water

uit vuur

zal dan werkelijk

werkelijk zijn

wat onwerkelijk

leek

toen ik nog droomde ?

Onvermogen

I gave you everything you wanted

It wasn't what you wanted

The men who love you, you hate the most

They pass through you like a ghost

Uit : So cruel - U2 (music and lyrics : U2)

Treincoupé

Hij zag haar, aan de overzij gezeten,

terwijl zij niet keek, zo nadenkend aan

als mensen in musea kunnen staan

voor 't doek waarvan zij alles willen weten.

En plotseling werd zij weer die ze eenmaal was:

opnieuw zo maar een vrouw, die, tegenover

hem, keek hoe seinpalen en brugbogen

wegsprongen uit het landschap achter 't glas.

Tot zij, onwillekeurig, met haar hand

zijn hand aanraakte, en hem weer deed keren.

Hij zag zijn vrouw tussen twee vreemde heren

en herschiep met een glimlach het verband.

Het echtpaar in de trein - Han G. Hoekstra (uit : Verzamelde gedichten)

Vasthouden

Als een wollen sjaal

als een groene wal

als een blinkend staal

jouw arm rond me

Als een wijnetiket

als een bronvermelding

als een datumstempel

jouw arm rond me

Als een wurgend touw

als een verstikkende band

als een nijpend tekort

jouw arm rond me

Jouw arm rond me : een knellend besef

Kelder

Ik daal af

tree voor tree

zij houdt mijn hand vast

het is er donkerder dan ik wou

killer dan ik hoopte

zo angstaanjagend als ik intuïtief wist

ik daal af

vastgeklonken

aan een lijn die me houvast biedt

ik ben weer kleiner

weer wreder ook

weer (on)schuldig

ik daal af

omdat daar iets ligt

wat vandaag anders maakt

en morgen helemaal mogelijk maakt

Gesneuveld

Zij stak de vensterluiken open.

Een winterdag, een grauwe mist.

daar komen rasse stappen nader:

't Zijn vier soldaten met een kist.

Wie dragen zij zo vroeg ten grave?

Een vreemde knaap, een jong soldaat.

De markt is leeg en toe de huizen,

En niemand, die er achter gaat.

Zo ver van huis alleen gestorven

In 't gasthuis van een vreemde stad,

En onbeweend naar 't graf gedragen,

Terwijl men ginds zo lief hem had!

's Morgens vroeg - Virginie Loveling (uit : Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling)