Aanzet

In de ruimte waarvoor ze zo bang zijn, leren de mensen leven en sterven. Te midden van hun mentale ruimte ontstaan het isolement, de verwijdering en het lijden. Dit behoeft nauwelijks commentaar: de minnaar hoort de roep van zijn geliefde over de oceanen en de bergen, over de bergen en de oceanen hoort de moeder de roep van haar kind. De liefde bindt, en zij bindt voor eeuwig. De betrachting van het goede is een binding, de betrachting van het kwade een ontbinding. Het isolement is een andere naam voor het kwaad; het is ook een andere naam voor de leugen. Want er bestaat alleen een prachtige, grenzeloze, wederzijdse verstrengeling.

Uit : Elementaire deeltjes - Michel Houellebecq