Ik trek mijn staart in
en geef het op
dit gevecht
om jou
dat niet te winnen valt
De strijd is niet eerlijk
- zo is er, om te beginnen,
niet eens een tegenstander -
en de wapens onbekend
Wat me drijft, mijn kracht,
die mindert niet
en blijft leven in me,
maar het heeft geen zin
niet meer
Wat is, is
en dat zal het zijn
- en, geloof me, ik ben er dankbaar om
en het maakt me ook gelukkig
en ook ongelukkig -
Daar valt niet aan te tornen
daar is geen kruid tegen opgewassen
daar verwed ik mijn staart om...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten