Moeders hebben en krijgen een onwrikbare plaats, ze zijn evident centraal in het leven van hun kind. Vaders moeten een plaats verdienen en zelden weet je hoe dat precies moet.
Verwachten we niet teveel van vaders in tijden waarin ze ook al nieuwe mannen moeten zijn ? En toch, kunnen vaders niet eens iets anders worden dan de bestraffende hand die thuiskomt ?
Het invullen van vaderschap is een dilemma, en het wordt niet gemakkelijker gemaakt, doordat ze -net als moeders trouwens- meerduidige wezens zijn : vader, man, echtgenoot, zoon, collega,... Rollen waarin van mannen ander gedrag verwacht wordt dan van vrouwen, en dus bestaan er geen vrouwelijke rolmodellen, al bepalen vrouwen heel sterk mee welke verwachtingen op vaders afkomen...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten