Je bent me onbekend
al ken ik je al een hele tijd
Maar je laat niet zien
wie je echt bent
Er kleeft altijd een zweempje
mist aan je
en mijn zicht is nog beperkt
Op een dag
-zo hoop ik-
zal de mist optrekken
en zal jij
daar staan
zoals je bent
helemaal jij
De contouren zie ik al,
en de invulling
-daar vertrouw ik op-
komt dra
Geen opmerkingen:
Een reactie posten