een woord te wegen op vriendschap
als een bode uit te sturen
en nog een en nog een
terwijl het leven vervelt.
's morgens ontwaken in een donker bed
de haren openschuiven
en weerstand bieden
weet jij wat het is.
waarom wij toen leefden
als kobolden, als reizigers
aan elkaars lippen lagen zonder spreken
hoe wij een heel gebergte tot moes knepen
en de geur van zaagsel in je haar.
waarom was geluk toen een gebruiksvoorwerp
en nu een stoffige snuifdoos
weet jij wat het is?
Een woord te wegen op vriendschap - J. Bernlef (uit : Achter de rug - Gedichten 1960-1990)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten