Ik kijk uit het raam
voel jouw afwezigheid
fysiek
als een leegte
waar ik daarnet nog vol was
van jou...
Ik bedwing me
bel je niet
roep je niet
mis je wel
ontzettend mis ik je
ik tel al af
tot de volgende keer
zó miste ik je nog nooit
ik weet dat je er toch een beetje bent
maar ik voel vooral hoeveel je er NIET bent
ik wou dat ik slapen mocht tot je hier terug aan mijn deur staat
zalige slaap waarin ik niet hoef te voelen
hoezeer dit GEMIS
schroeit
verteert
mijn keel dichtknijpt
en hoezeer het pijn doet
zo gelukkig te zijn
EN je zo te missen
Geen opmerkingen:
Een reactie posten