Uniek

Er is niemand,

werkelijk niemand

zoals jij...

dat is een compliment !

Er is niemand,

werkelijk niemand

zoals ik...

dat is een vaststelling, en voelt geenszins als een compliment...

("gelukkig maar" wordt er in stilte bijgedacht)

Telefoon

Bel me (niet)

Schrijf me (niet)

Zeg me (niet) dat je (niet) van me houdt,

dat je (niet) aan me denkt

Mis me (niet)

Verlang (niet) naar me

Spreek (niet) uit waar je (niet) mee worstelt

als het (niet) over mij gaat

Bel me ALSTUBLIEFT (niet)

Laat je (niet) horen

Hoor mij (niet)

Eén simpel telefoontje volstaat

(NIET)

Zorgen

Terwijl langzaam tot me doordringt

wat stilaan onontkoombaar is,

blijven zoveel wensen, verlangens

ongebruikt rondslingeren.

Knopen worden moeilijk doorgehakt

er zijn immers steeds zo véle kanten te bekijken

Keuzes worden bemoeilijkt

door overwegingen die amper samen passen in mijn hoofd

Man

Wat maakt de man een man ?

Hoe mannelijk is hij ?

Hoe vrouwelijk kan hij zijn én toch nog man blijven ?

Haarsnit en kledij vertellen me weinig

Gebaren en spraak evenmin

Ligt het dan in wat hij denkt ?

Ligt het dan in wat hij voelt ?

Hoe zichtbaar is de man in de man ?

Hoe merk je het verschil tussen een man en een niet-man ?

(en is dat dan een vrouw ?)

De man gaat in relatie met mannen

zoals enkel mannen dat doen,

en hij benadert vrouwen

zoals enkel mannen dat doen.

Als we weten hoe dàt precies verloopt, is het raadsel

MAN

opgelost...?

Terugblik

wat nooit gemist was de mens

nu is er het gekarnde kind gekookt

water om ogen mee te poetsen

vroeger alleen leert belangrijke woorden

vroeger was alles een pond of een kilo

zoals een lichaam zich uitstrekte

werken was zo leuk in die dagen

smaak was heel gewoon

hoe heerlijk loog de welvaart

Gisteren was een witte raaf - Saskia De Jong (Uit : Resistent)

Doorgang

We wroeten ons een weg

kruipend over frustaties

dampend van woede

grijpend naar losse stenen

van hoop en toekomst

Nauw is de doorgang

waardoorheen

onze tranen vloeien

eens er voorbij

zal de rust wederkerig

ons elkaar bestuiven

Ruim uren later

kolkt het nog vanbinnen

maar achterom

zie je

waardoorheen

we gekomen zijn...

Narcisme

Loskomen van jezelf

kan enkel middels anderen

Natuurmusem

Mams ging aan mijn natuur vooraf en picknickte

mij klaar voor groei en bloei en darwinst.

Zij: 'De natuur is een inferno.'

Na dit leermoment was er de stilte der fossielen,

men kon er ook genieten van verbijstering.

Later trof ik deze faculteiten in mijn ziel.

Ik ben er, Charles, of course not op vooruitgegaan.

hersenkoraal, snaveldolfijn, Hippo amphibius

en aan het einde van die rij nog een primaat of wat.

De chaos heerst in het natuurmuseum.

Bewijs zo'n rij maar eens, dacht ik tijdens zeldzaam bezoek.

Je raakt het overzicht kwijt, het stinkt er beestachtig.

'Niet spotten met de geur van het behoud. Je oma gebruikte al

kamfer.' 'Maar mams, dat was om motten weg te houden.'

'Ik weet het. Wat denken de suppoosten?'

'Yes madam, very strong air indeed. Shall I ask for chief?'

Kamfer - Anne Vegter (uit : Spamfighter)

Taart

zeg niet dat je al gegeten hebt

zeg alsjeblieft niet dat je al gegeten hebt

zeg niet dat je je buik vol

kijk het zit zo

we zijn er nog en hebben samen

minstens een half leven voor de boeg

en van louter lucht kun je niet leven

dus kom onder die stoel vandaan

ren niet met je handen in het haar

door mijn nette kamer

terwijl ik je zoveel te bieden heb

toe ik weet dat je schelden

een smeekbede is

snuffel niet zo aan mijn kruis

met gasten erbij

laat ze please please niet merken

dat ik op het verkeerde paard

heb gewed

vader was een schipper

hij zei

het medelijden is er niet meteen

vaar door en bescherm de vracht

als je vrouw op zinken ligt

was het haar uit de spoelbak en eet

reken nooit op steun uit onverwachte hoek

maar zet je schrap en eet

Tuurlijk lust je een stuk van die taart - Tsead Bruinja (Uit : Bang voor de bal)

Neon

Flikker irritant

mijn netvlies ontwijkt

afgesloten voor gedachten en indrukken

Begeef me naar de uitgang

wil geen retour

zonlicht achter schuivende wolken

een neon cirkel omkranst de zon

merk ik daar alweer een flikkering ?

Zwart

In een zwarte nacht

een zwarte stip

of een zwarte poel

is het zoeken begonnen

naar een splintertje hoop

een kruimel licht

of een snuifje perspectief

Terwijl

Zo helder is het werkelijk zelden, men ziet

het riet wit voor de verte staan

iemand klopt aan, vraagt water, het is

een verdwaalde jager

het antwoord is drinkbaar, zijn kromme weg

uitlegbaar in taal

in zijn weitas een bloedplas; het water

verspreekt zich al pratend in wijn

kijk, zegt hij, omstreeks het riet wijzend bij wijze

van afscheid, dit is een rouwmantel

later staat zijn daar nog, men ziet

het riet en eet wat -

Terwijl - Gerrit Kouwenaar (Uit : Het ogenblik: terwijl)

Transgenerationeel

Het onontwarbaar kluwen

van "wie-zorgt-voor-wie"

houdt ons in zijn greep

Iedereen ziet vooral

welke zorg hij geeft,

de gekregen zorg blijft onopgemerkt

Ons hele leven lang

zoeken we een balans

die we op ons eentje niet vinden kunnen

Het vraagstuk wordt doorgeschoven

en onze kinderen bijten er hun tanden op

stuk

Massa

Opgaan in de massa

is niets voor mij.

Mezelf verlies ik

in de massa.

Ik sta alleen,

hoe eenzaam ook,

om mezelf te kunnen zijn.

Geven

Wat als je al zoveel hebt gegeven

en niemand ziet

dat je uit-gegeven bent ?

Wat als je al zoveel hebt gezorgd

en niemand ziet

dat je niet nog meer zorg te bieden hebt ?

Wat als je eindelijk zorg wil

in het gezien worden

Zie hoe ik zorg, één keer maar...

dat is al te veel gevraagd

Tatoeage

He drew tattoos for his friends

They'd sit around and get real stoned

He fought with guys twice his size

So he wouldn't feel so alone

Uit : Angel - The Iguanas (music and lyrics : Rod Hodges)

Treden

Daal af

en keer niet terug

op je schreden

Treden in het voetspoor

van wie je vroeger was,

daar is het nu te laat voor.

Je koos een weg die je

niet zomaar verlaten kan

en omkijken

is uit den boze

Versteend blijven oude geliefden achter

zoutpilaren op je tong

de smaak blijft even hangen

en

even duurt soms heel erg lang...

Poezelief

Vanmiddag gaf je je kat een kopje en likte haar

Staart schoon, toen ze plotseling naar je opkeek

Zoals je daar op je knieën zat, en merkbaar

Aangedaan zei ze: 'Jongen, wat zie je bleek.'

Ze merkte niet meer hoe je naar haar terugkeek.

Ze kneep haar ogen toe en legde haar kop

Plat over haar voorpoten heen. Even streek

Je haar huid nog glad en hield toen verslagen op.

Tuberculeuze muziek dreef door het huis en

Je voelde je kleiner worden - onverwacht

Werden haar poten zo groot als leidingbuizen

En lag je verschrompeld tegen haar vacht.

Je kat - Gerrit Komrij (Uit : Alle gedichten tot gisteren)

Leegstaand

Uitgewoond

en moe

Verzand

en gestrand

Beweend

en berouwd

Omstreden

en opgebrand

Leegstaand

en verkommerd

Bijeen

Gooi ons (niet) op een hoop !

Geef ons elk ons gezicht !

Breng ons (niet) samen !

Verbind ons !

Geef elkaar (g)een hand !

Wij zijn familie

...het is het enige

dat we gemeen hebben.

Panorama

... en eindelijk vind ik het punt

van waaruit ik kan zien

dat waar ik op focuste,

niet zo bedreigend is als ik eerst dacht.

Dit is goed.

Dit voelt goed.

Ga, ga nu, ontmoet je geruststelling

het stelt ook mij gerust...