De hond
volgde trouw
zijn meester tot hij
in de mist verdween,
en alle zin voor de hond verdween.
Hij was het opzitten, het rollen,
het brengen van pantoffels
zo gewoon, dat wat niet voor
zijn baasje moest worden gedaan,
niet bestond.
Het verlies leidde tot kortsluiting
en de hond verloor zijn hond-zijn
en zit nu zachtjes te spinnen
in een hoekje van het asiel...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten