Er zijn dingen
die niet te begrijpen zijn
zoals er dingen zijn
die uit je hand glippen
Dingen komen en gaan
en soms zweven ze langzaam weg
tot ze een stipje zijn geworden aan de horizon
of je tegen de zon in moet kijken
om te zien dat de dingen
hun vorm verliezen
of toch minstens
de vorm waarin je ze herkende
Al die dingen
leer je pas later
als het wellicht te laat is
en je moedeloos achterblijft
Want dingen die stukvallen
voor je voeten
en niet gelijmd kunnen worden,
drukken het verdriet als een sjabloon in je hart
En moeilijke dingen
en makkelijke dingen
lijken zo goed op elkaar
voor je eraan begint : wie ziet het verschil ?
Er zijn dingen
die niet te begrijpen zijn
en die je gewoon moet nemen zoals ze zijn
Ik heb vrede met de dingen
waarmee ik niet anders kan,
en ik zie dat ze voortdurend in beweging zijn,
ongrijpbaar en onbevattelijk
maar ze aanvaarden,
ze zacht omhelzen,
ze innig koesteren
is het enige wat die dingen verdragen...