Je staat je natte haar te schudden
Bij de kachel, bloed
Van de wilde wingerd plakt
Aan je schoenen, damp slaat
Van je blauwe jas
In mijn gezicht.
Ik mag verdwijnen
In dat klamme donker tussen
Je hals en je kraag, daar
Mag ik je kussen tot ik traag
Tevoorschijn kom
Met mijn oude, vertrouwde gezicht
Van iemand anders
In slaap gedaan.
Weerzien in oktober - Leonard Nolens (Uit : En verdwijn met mate)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten