Het doek viel
over het voorstellingsvermogen
van de afwezigen,
die weer eens ongelijk hadden.
Misschien schuurt het,
misschien knalt het,
misschien doet het iets,
maar zonder jou - niets...
Na afloop staan we op,
rechten de rug,
drinken nog wat na
en dromen van de ochtend die zich
weldra aandient,
gesterkt door verlangen
en een soort heimwee
en het vooruitzicht
van de mogelijkheden die ons nog resten...
Geen opmerkingen:
Een reactie posten