Mag

Het mag...

Ik mag

nabij zijn

Jij mag

dichtbij zijn

De tranen mogen

De stilte mag

De vragende blik mag

De twijfels mogen

en dan zal blijken :

het geluk mag...

Slapeloosheid

Het afgesloofde lover van de beuken

waarin de vossen van november jagen

- bij bladerval, hier mijn moeder treuren;

ze zong en streelde mij. Ze gaf mij namen

van vogels - mees en vink. Warm van gebeden

doorliepen wij de laan. 'k Droeg de lantaren.

Op 't landhuis hoorden wij piano spelen,

doorheen de lissen, over 't zieke vijverwater.

- Gedroomde kaars, hoelang nog zult gij branden?

Maria zit naast mij. Stenen en sterren

vallen op tafel, langs mijn dor-bevreesde wangen

terwijl ik schrijf. En harde sleutelbossen

rinklen. In 't vunzig voshol van mijn werken

belaagt een spin een mier. De wortels rotten.

Bronnen der slapeloosheid (VIII) - Maurice Gilliams (uit : Bronnen der slapeloosheid)

Kookpan

Een vrouw wordt opgevuld en leeggehaald

af en toe

kan ze ook poëtisch zijn

wanneer de kinderen

tussen vogels en vlinders

de laan zijn uitgestuurd

om in haar kookpan

een hartig

gedicht te bereiden

Poëtisch - Jo Gisekin (uit : Klein huisboek)

Verwachting

Het pad

dat we net betreden

vérder gaan

al zullen we soms eens struikelen

bang of verdrietig achterom kijken

Kies hier mee voor !

December

Volgend jaar kruip ik in december in mijn bed...

Dagverloop

Piekerend

Berustend

Hoopvol

Snikkend

Verscheurd

Vertwijfeld

Verwachtingsvol

Vertrouwend

Verward

Onthutst

Versuft

Verdrietig

Verontrust

Vertrouwend

Verdwaald

Uiteengereten

Paniekerig

Verkommerd

Vernauwd

Verknipt

Vergeten

Verknecht

Verslagen

Versmurft

Cocon

Wat is het lekker warm hier

gezellig ook

zo met mezelf

en niemand die me raken kan

niemand die me pijn kan doen

Wat is het rustig hier

echt kalm

zo met mezelf

de anderen slechts ruis op de

achtergrond

Wat is het stil hier

sober ook

zo met mezelf

maar matig meer geprikkeld door wat

buiten gebeurt

Wat is het afgesloten hier

geluidsdicht haast

zo met mezelf

niemand raakt bij mij

en ik ook niet bij hen

Wat is het alleen hier

eenzaam is het woord

zo met mezelf

een cocon waar ik straks

-dat weet ik nu al-

niet meer uitgeraak op eigen kracht

Wat is het bitter hier

onvervuld

zo met mezelf

alles wat ik hebben wil

en toch niks van wat ik eigenlijk zou willen

pijnlijk ook

Wat is het verdrietig hier

haast bodemloos

zo met mezelf

steeds verder wegzinkend

en niemand die het ziet

niemand die iets zegt

Ik ben verdwenen

ik blijf verdwijnen

en wie ziet mij nog ?

Wie hoort mij nog, nu ik geen stem meer heb,

nu ik WEG, echt weg ben

Wie mist mij nog ?

Vroeg

Mijn vroegste herinneringen

zijn weggeblazen

door de ochtendwind

of 's nachts

gestolen door kabouters

ik weet het niet

ik sliep

werd wakker

vroeg

een half uitgesproken vraag

die verdween

in het hier en nu

Inertie

Het moet gezegd.

Hier, met al mijn plichtsgevoel, mijn achterste

Vastgeroest in een versleten keukenstoel,

Hier laat ik mijn gezichtsverlies geruisloos

Als een zwarte keisteen door je handen rollen

Ginder. Ik krijg ons niet uit mijn bek.

Gooi mij niet weg.

Bewaar me. Stuur me mijn adres. Gooi me terug.

En kom ik niet als vroeger uit de tweelingster

Van je handen gevallen, dan ben ik zestig jaar

Een gitten dondersteen geruisloos ingeslagen hier

In een versleten keukenstoel.

Ik moet gezegd.

Inertie - Leonard Nolens (Uit : Een fractie van een kus)

Afdruk

Je leven

laat een afdruk na

als tenen in het natte zand

onweerlegbaar was je er net

maar de golven wissen je telkens weg

Silhouet

Uit de duizenden

herken ik

je

silhouet

gekleefd

verkleefd

op mijn

net

vlies

als een watermerk

aan elke horizon

Kijk

Wat vreemd

hoe ik vanop afstand

je kracht zie

je schoonheid

en hoe jij

je zwakte ziet

en jezelf dikker ziet

bescheidenheid siert onze ogen :

wat we zien, is niet de objectieve waarheid, de realiteit

maar een blauwdruk die onze hersenen

en ons gevoel

over de wereld leggen

je tranen stromen hulpeloos

in mijn hand

ik vang ze

maar hoef ze niet

terug te leggen

in je ogen

je blik wordt anders,

verlost van broodnodig overtollig vocht

Letters

s morgens vroeg dan beginnet al

dan komen ze dáár uit hun vierkanten hol gevallen

't is lettertuig meneer

't zijn allemaal

kakkerlakken

as ge erop trapt dan leggen ze eikes met inkt in

dat hebben ze mij toch verteld alleszins

en dan komen ze

u groeten o my god

da moetes meemaken

wá is dá zeg

s morgens vroeg staan ze daar plots lijk zot

jan en alleman ne goeiendag te wensen

'dag bloem

van je ploem

ploem

ploem'

en eeldendag paukenslag he meneer

ja maar

wa kunde daar nu nog op zeggen

niks begot

ge kunter nuldeballen aan doen

t is pure maffia

vroeger nepen ze hier al eens goe in uw kont

maar dat is er allemaal niet meer bij

allez ja

dees mensen laat ik het pats boem zeggen

dees mensen zijn anders

gelijk als bij ons

Uit : achter een vierkante vitrine - Ramsey Nasr (stadsgedicht n.a.v. opening Permeke-bibliotheek)

Hoofd

Neem

mijn hoofd

het is zo zwaar

volgeladen

met geruststellende gedachten

Neem

mijn hoofd

het vliegt haast weg

vooruitgedreven

door dromen en luchtkastelen

Neem

mijn hoofd

het verlangt

zo naar

twee handen

die richting geven

Korrelig

Soms

moet je niet al te scherp

willen kijken

Maar net

voldoende

om te zien

wat de grote lijnen zijn

Je niet verliezen

in details

Knijp je ogen halfdicht

en geniet van de belofte

die gluurt

tussen jouw oogleden

Winterlucht

De arme kilte

van de leeggekraste

winterlucht

waarin een kraai

heel onverschillig

over het reeds

jaren

vergeten landschap

trekt

als in een tekening

naar een oude

meester.

Kaal - Roland Jooris (uit : Bladstil)

Ontkenning

You may deny you love

You may deny you care

You may deny you got it bad

But you can't deny, darling,

a love affair is what we had

You may deny you miss me

and all the things you said

But you can't deny, darling,

a love affair is what he had

So don't pretend it's cool

Don't you remember

You were a fool for me

This love affair is cruel

This love affair is killing me

Now you expect me to forget

the way you smile

And the way you burned your

lips on mine

A love affiar - Lady Linn And Her Magnificent Seven (tekst en muziek : Lien De Greef)

Gemis

Ik kijk uit het raam

voel jouw afwezigheid

fysiek

als een leegte

waar ik daarnet nog vol was

van jou...

Ik bedwing me

bel je niet

roep je niet

mis je wel

ontzettend mis ik je

ik tel al af

tot de volgende keer

zó miste ik je nog nooit

ik weet dat je er toch een beetje bent

maar ik voel vooral hoeveel je er NIET bent

ik wou dat ik slapen mocht tot je hier terug aan mijn deur staat

zalige slaap waarin ik niet hoef te voelen

hoezeer dit GEMIS

schroeit

verteert

mijn keel dichtknijpt

en hoezeer het pijn doet

zo gelukkig te zijn

EN je zo te missen

Ezel

Steun op mij !

Leun op mij !

Vertrappel mij !

Veeg je voeten aan mij !

Verschop mij !

Zie mij !

Zie mij aan je voeten !

Helemaal, helemaal

van jou !

Zelfgemaakt

En als

ik zelf

schep

uit zand

uit lucht

uit water

uit vuur

zal dan werkelijk

werkelijk zijn

wat onwerkelijk

leek

toen ik nog droomde ?

Onvermogen

I gave you everything you wanted

It wasn't what you wanted

The men who love you, you hate the most

They pass through you like a ghost

Uit : So cruel - U2 (music and lyrics : U2)

Treincoupé

Hij zag haar, aan de overzij gezeten,

terwijl zij niet keek, zo nadenkend aan

als mensen in musea kunnen staan

voor 't doek waarvan zij alles willen weten.

En plotseling werd zij weer die ze eenmaal was:

opnieuw zo maar een vrouw, die, tegenover

hem, keek hoe seinpalen en brugbogen

wegsprongen uit het landschap achter 't glas.

Tot zij, onwillekeurig, met haar hand

zijn hand aanraakte, en hem weer deed keren.

Hij zag zijn vrouw tussen twee vreemde heren

en herschiep met een glimlach het verband.

Het echtpaar in de trein - Han G. Hoekstra (uit : Verzamelde gedichten)

Vasthouden

Als een wollen sjaal

als een groene wal

als een blinkend staal

jouw arm rond me

Als een wijnetiket

als een bronvermelding

als een datumstempel

jouw arm rond me

Als een wurgend touw

als een verstikkende band

als een nijpend tekort

jouw arm rond me

Jouw arm rond me : een knellend besef

Kelder

Ik daal af

tree voor tree

zij houdt mijn hand vast

het is er donkerder dan ik wou

killer dan ik hoopte

zo angstaanjagend als ik intuïtief wist

ik daal af

vastgeklonken

aan een lijn die me houvast biedt

ik ben weer kleiner

weer wreder ook

weer (on)schuldig

ik daal af

omdat daar iets ligt

wat vandaag anders maakt

en morgen helemaal mogelijk maakt

Gesneuveld

Zij stak de vensterluiken open.

Een winterdag, een grauwe mist.

daar komen rasse stappen nader:

't Zijn vier soldaten met een kist.

Wie dragen zij zo vroeg ten grave?

Een vreemde knaap, een jong soldaat.

De markt is leeg en toe de huizen,

En niemand, die er achter gaat.

Zo ver van huis alleen gestorven

In 't gasthuis van een vreemde stad,

En onbeweend naar 't graf gedragen,

Terwijl men ginds zo lief hem had!

's Morgens vroeg - Virginie Loveling (uit : Gedichten van Rosalie en Virginie Loveling)

Wilg

Wortels

wroetend op zoek

in de grond waar je werd geplant

op zoek naar wat je voedt

Stam

beetje scheef

beetje stram

doorgroefd en bemost

je houdt je sterk

Takken

waaierend naar hier

en naar daar

reikend

naar de wind

de vogels

de wolken

om mee te vliegen

waar jouw herstblad waait

Hap

Stevige kaken

sterke tanden

zijn nodig

om een hap te nemen

een hap sleur

een hap vreugde

een hap kleur

een hap leuk

Mijn leven is vol

van kleine hapjes

en grote happen

en ik proef

de eenzaamste dag

naast de nacht bij elkaar

Ik eet met groot gemak

nog enkele happen

happend naar jou

happend naar jouw buik

Eén brok, hapklaar,

één brok energie

ben jij

en ik laaf

ik dorst

ik honger

ik hap

hap-hap-hap

Terugtrekken

Brood en koffie in een baancafé

een haag van meidoorn tussen haar

en zwaar verkeer honger naar brood

maar naar u beminde nog meer.

De morgen hoog open op heimwee

de geur nog van nacht van netels

van rubber van stof in de sloten

wegwijzers naar Waterloo.

Soms moet zij gaan en alleen zijn

en wonen waar niemand haar ziet

losscheuren zichzelf uit zijn handen

alles weigeren zelfs verdriet

Het ontbijt - Aleidis Dierick (uit : Gedichten voor een man)

Stuurlui

Als de beste stuurlui aan wal staan,

wie stuurt dan mijn schip... ?

Verhuizen

Ik deed de deur achter me dicht,

veegde mijn voeten voor het laatst,

rolde mijn mat op,

stopte de sleutel in de brievenbus.

Dat was een laatste kus

over de drempel heen.

Toen kon ik met gestrekte pas

de straat aan,

tot mijn verbazing uitgewuifd

en maar door één geliefde nagekeken.

Er was de dame die haar krant las

bij het raam,

er was de man die eindeloos aan auto's

werkte, en verder stond er

hier en daar een huis waarvan ik wist

dat ik gemist zou worden,

niet wederzijds, maar toch een poos,

want alles wat je samen bent

moet je na afloop ook zien uit te zieken.

Het is bekend dat liefde

meer verteert dan koorts,

haast schaamteloos

wat pijn met mensen doet,

maar goed: ik ging de hoek om

met mijn hart onder mijn tong

en mijn haren in de wind,

ach lieveling, je had

mijn hakken moeten horen.

Zevenmijls - Bart Moeyaert (Uit : Gedichten voor gelukkige mensen)

Identificatie

Waarom moest het stof in zijn baard zijn gekomen

voor ik zijn stap in mijn stap zou herkennen?

Een waggelende eend. Zo zie ik hem nog vertrekken.

Een silhouet die zich dagelijks weerspiegeld ziet.

Twijfel laat hij mij niet,

wanneer hij zich aan de koude onttrekt

in een gebogen rug en een ergerlijke kuch.

Zij aan zij met hetgeen wij elkaar hebben verweten

staat de herhaling ingelijst op de kast.

Omdraaien helpt niet.

Identificatie - Eddy Van Vliet (uit : Verzamelde gedichten)

Lang

Now we've got a sunny day

We earned this, every twinkle, every eye

But Monday I forget

Wednesday I just don't get

Thursday I remember and

Sunday I cry

Cause it hurts to be here

It hurts to be here

It hurts to be here

When you're gone

Uit : It hurts - Rickie Lee Jones (music and lyrics : Jones / Atanasoff)

Onvermijdelijk

kijkt me in de ogen

duizend vragen die ze zelf niet weet

tranen morsend op haar schouders

zeg ik genoeg ?

zeggen mijn ogen genoeg ?

zeggen mijn ogen niet vooral :

ik weet niet hoe ik dit kon vermijden

ik draag het onvermijdelijke altijd met me mee

als een oude verfplek op een lievelingstrui

Rechtkrabbelen

I don't know why

I even try to be simple

when all I find

is everything complicated

when I left home

I found the holes in my pockets

my parents smiled

they didn't know I was frightened

Uit : Start a life - The Posies (lyrics and music : Jon Auer/Ken Stringfellow)

Wegen

een woord te wegen op vriendschap

als een bode uit te sturen

en nog een en nog een

terwijl het leven vervelt.

's morgens ontwaken in een donker bed

de haren openschuiven

en weerstand bieden

weet jij wat het is.

waarom wij toen leefden

als kobolden, als reizigers

aan elkaars lippen lagen zonder spreken

hoe wij een heel gebergte tot moes knepen

en de geur van zaagsel in je haar.

waarom was geluk toen een gebruiksvoorwerp

en nu een stoffige snuifdoos

weet jij wat het is?

Een woord te wegen op vriendschap - J. Bernlef (uit : Achter de rug - Gedichten 1960-1990)

Duaal

Eén en één

en toch geen twee

verbonden en toch

los

losser

Welk begin ?

Welk einde ?

Kleur

I dedicate a colour to

my dearest friends and family who

so solemnly and nicely dressed

come visit me, I must confess

I feel like Gena might

upon her opening night

Uit : Opening night - dEUS (words : Barman, Ward ; music : dEUS)

Werkelijkheid

Het huis van een kennis,

die met vakantie is,

leeg halen.

De schilderijen, meubels,

tapijten, kachels, het servies,

grammofoonplaten, kleding, spiegels

en ander huisgerei

fotograferen en op

ware grootte afdrukken.

De gefotografeerde dingen

eventueel met een

standaard in de rug

- denk aan de meubels -

weer op hun oude

plaats terugzetten.

Messen en vorken hebben

geen standaard nodig,

komen gewoon in de

gefotografeerde bak

(het zoutvaatje een

kleine standaard).

Bij zijn thuiskomst

zit wat de bewoner

in het buitenland

de laatste weken zag,

ontwikkeld door een

plaatselijke fotograaf,

plat in een reistas.

De plantjes water geven - K. Schippers (uit : Een leeuwerik boven een weiland)

Start

Betreed

mijn huis

een huis met nieuwe stoelen

een nieuwe tafel

een kapstok voor je jas

Betreed

mijn kamer

een kamer met een nieuw tapijt

een nieuw bed

een haakje voor je tas

Betreed

mijn leven

een leven met een nieuw geloof

een nieuw vertrouwen

een arm om in te haken

Pijn

If everything were running smoothly

You'd soon lose who you were

Pain and hurt prove that you're real

So go on...

Uit : Beautiful pain - Rosanne Cash and Sheryl Crow (written by Craig Northey)

Verdriet

This is a weeping song

A song in which to weep

While we rock ourselves to sleep

Uit : The weeping song - Nick Cave and The Bad Seeds (lyrics : Nick Cave - music : Nick Cave and The Bad Seeds)

Ingewikkeld

Pellen als een ui

maakt het leven niet minder ingewikkeld

Tussenkomst

I don't believe in an interventionist God

But I know, darling, that you do

But if I did I would kneel down and ask Him

Not to intervene when it came to you

Not to touch a hair on your head

To leave you as your are

And if He felt He had to direct you

The direct you into my arms

Uit : Into my arms - Nick Cave & The Bad Seeds (lyrics : Nick Cave ; music : Nick Cave & The Bad Seeds)

...

Sprakeloos

en

woordeloos

van geluk

Anderhalf

Schuchter

langzaam zekerder

stappen

stoppen en nadenken

kijken

lezen

luisteren

voelen

(naar aanleiding van anderhalf jaar klik de gedachte)

Méér (of Schuchter, deel 2)

Ik bied je mijn hoofd

dat vol zit met plannen

voor jou

en

voor mij

en sommige ook voor ons

Ik bied je mijn handen

waarmee ik spreek

in de zachtste tonen

in onooglijke gebaren

grootse intenties verworden tot kleine daden

Ik bied je mijn ogen

en hun kijk

waar ikzelf niet vrolijk van word

maar die toch steeds opnieuw

iets moois en waardevols ontwaart

Ik bied je mijn oren

luisterend naar de ware betekenissen

van de woorden

en vol muziek en tekst en taal

Ik bied je mijn lippen

die dagenlang zwijgen

en dagenlang spreken

naargelang ik me voel

die als een vlinder nippen

aan het water op je wang

Ik bied je mijn benen

die meestappen

waarheen jij me brengt

omdat ik jou vertrouw

en blindelings je bestemming opzoek

Ik bied je mijn maag

waarop stenen rusten

uit de rugzak die ik draag

onverteerd en altijd bij mij

- ik weet niet wat je ermee moet -

Ik bied je mijn voeten

die van de grond

loskomen en met me meezweven

in de lucht

waarmee ik geen bloempje vertrap

en niemand schop

Ik bied je mijn hart

dat soms ook voor mij

een geheim is

dat ik soms vrees te kennen

maar dat iets waarachtigs bevat

dat ik je schenken wil

een goedheid, geblutst maar niet gekrast

een antwoord op Schuchter

Moordenaar

One more thing before I go

One more thing I'll ask you Lord

You may need a murderer

Someone to do your dirty work

Don't act so innocent

I've seen you pound your fist into the earth

And I've read your book

It seems that you could use another fool

Well I'm cruel

And I look right through

You must have more important things to do

So if you need a murderer

Someone to do your dirty work

Uit : Murderer - Low (lyrics and music : Mimi Parker / Alan Sparhawk / Matt Livingston)

Schuchter

Ik sta met mijn voeten

in het zand

maak een drempel met één voet

houd me stevig vast

aan de gierende bries

Ik kijk

tuur naar jou

hoop dat jij mij ziet

onzichtbaar als ik ben

- zo maak ik me -

Ik heb geen das

meer aan

loop ijsberend door mijn hoofd

zoek het gouden woord

proef het op mijn tong

mijn lippen blijven dicht

Ik geef het al op

voor ik écht begin

en laaf me

aan de geruststellende gedachten

die ik laat dwarrelen over mijn gepeins

Ik weet niet meer

wat ik zie

vertrouw mijn ogen en oren niet

ik wil het graag geloven

dat ik het allemaal juist begrijp

en vrees het misverstand

als een falende scharnier

Ik hoop en hoop en hoop

ik bid en bid en bid

ik wens en wens en wens

ik bied en bied en bied

"Neem mij, want dit is mijn lichaam

en dit is mijn geest"

méér heb ik niet te bieden

is het alsjeblieft genoeg ?

Als

Ik dacht dat je wat zei

- jij hoort bij mij

was mooi geweest -

en buig me naar je toe,

maar hoe ik me ook

hou, in jouw geval

noem ik het horten

van je adem de ballade

van als dan: ik ken er

onderhand de stilte

van - het is haast

dodelijk hoe jij naar

woorden zoekt als je

wilt zeggen: dichterbij

De ballade van als dan - Bart Moeyaert (uit : Gedichten voor gelukkige mensen)

Brug

Je kan de rivier overzwemmen,

jazeker...

Je kan erover springen,

jazeker...

Je kan een brug bouwen

en elkaar

halverwege

ontmoeten