De stem van waarzeggers heeft zich op weg begeven
Met vurig oog, hun baby's op de rug gegord,
Of aan de felle eetlust van zo'n kleine wordt
Die steeds gerede schat, een zware borst gegeven.
De mannen die met blinkend wapentuig zich sieren,
Gaan stapvoets naast de kar met daarop hun gezin;
Ze turen naar de lucht, hun blik bezwaard, waarin
De doffe spijt staat om verloren fabeldieren.
Vanuit zijn zanderig verblijf sjirpt de cicade,
Als hij hen langs ziet gaan, nog luider zijn aubade;
Cybele, die hen liefheeft, doet de velden groenen,
Slaat water uit de rots, laat bloeien de woestijn
Voor deze reizigers die, als vertrouwd domein,
Zien in de duisternis van toekomstvisioenen.
Zigeuners op reis - Charles Baudelaire (Uit : De bloemen van het kwaad)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten